Spiritfarer review: Afscheid met een glimlach

Spiritfarer is een spel over afscheid nemen. Als Spiritfarer ben je verantwoordelijk voor het vervoeren van de zielen van overledenen. Het lijkt een beetje een luguber thema maar het spel weet dit op een zeer nette en interessante manier uit te voeren.

Het spel begint wanneer jij de taak als Spiritfarer overneemt van Charon, de vorige Spiritfarer. Samen met je kat Daffodil krijg je een korte uitleg over je nieuwe taken en wordt verteld dat je zelf een eigen boot zult moeten vinden om de zielen op te vervoeren. Daarnaast geeft Charon een kleine bal aan je. Dit is de ‘Everlight’. Dit balletje geeft je alle mogelijkheden en krachten die je nodig hebt om de nieuwe Spiritfarer te zijn. En vooruit, Daffodil mag ook een eigen bal.

Zodra je je eigen boot hebt kun je zelf gaan reizen en dan begint het spel te tonen wat het daadwerkelijk is. En dat is niet in één zin gelijk te vertellen. Het lijkt op een metroidvania spel, maar jouw character, Stella, kan niet dood. Je kunt niet game over. Dat maakt de basis van het spel vrij simpel en makkelijk te leren voor nieuwe spelers. Ik merkte zelfs dat toen ik op de PC speelde, ik met een enkele hand op het toetsenbord het hele spel zonder problemen kon spelen. Wanneer je verder komt in het spel krijg je ook nieuwe abilities, zoals een double jump en glider zodat je dingen kunt doen die voorheen niet mogelijk waren.

Op andere momenten lijkt het weer een beetje op Stardew Valley, waar je op je boot je eigen producten moet groeien en koken om deze aan je ‘gasten’ te voeren. Later zul je zelfs onder andere een zagerij, een weefgetouw en een metaalsmelterij bouwen om andere resources op je eigen boot te verwerken. De crafting van deze resources is intuïtief en in sommige gevallen wel leuk om te doen. In andere gevallen is het misschien iets te simpel en is het meer een mechanic om de tijd mee door te komen.

De gemaakte resources kunnen dan weer gebruikt worden voor het bouwen van nieuwe kamers en andere verbeteringen voor de boot. Deze verbeteringen zorgen ervoor dat je gasten blij zijn met bijvoorbeeld een eigen kamer of dat je schip op plekken kan komen welke je eerder niet kon bereiken.

Het is dus van belang dat je de mensen op je boot tevreden houdt. Je merkt daarbij dat sommige gasten alleen van een bepaald soort eten houden, of juist bepaalde dingen totaal niet willen eten. Elke gast is uniek en dit zie je zowel in persoonlijke voorkeuren als in de manier dat ze met je praten. En des te vrolijker de gasten zijn, des te meer ze je zullen helpen op de boot. Dit zorgt voor een gameplay-loop waarbij je continu verbeteringen aan het maken bent en je gasten aan het managen bent. Er is altijd wel iemand die honger heeft of graag een bepaald gebouw zou willen zien op je boot. Daarnaast heeft elke spirit een reden dat ze zelf nog niet overgestoken zijn naar de eeuwige rustplaats. Deze verzoeken kun je dus ook nog inwilligen. Ook kun je elk karakter op je boot een knuffel geven en soms is dat ook iets wat je zelf nodig hebt.

Spiritfarer heeft een fantastische artstyle en schattige animaties. Als je alleen al kijkt naar de animaties van de kat Daffodil terwijl ze haastig probeert om je bij te houden zie je dat er veel aandacht in heeft gezeten. Ook zie je in de artstyle en animaties aardig wat dingen terug van het spel Sundered, een spel van dezelfde gamestudio Thunder Lotus Games die eerder al op Stadia uitgekomen is.

Het is een spektakel met knallende kleuren en vloeiende animaties. Daarnaast is het geluid tijdens de game een goede ondersteuning en wordt het erg goed gebruikt om de sfeer, waar nodig, sterker over te laten komen. Het spel straalt kwaliteit en passie uit. Zelf zeggen de developers op hun website: “We develop AAA quality games with an Indie heart” en als je Spiritfarer ziet en beleefd, geloof je dit gelijk.

Zoals eerder aangegeven is er geen game over scherm. Dit zorgt er voor dat er nooit echt druk op de speler ligt. Natuurlijk zijn er kleine mini-games waar je af en toe een verkeerde knop kunt drukken of niet het maximale resultaat behaalt, maar dit is nooit een groot probleem. Je kunt het altijd opnieuw proberen, ook al moet je daar soms even voor reizen. Ook het koken van voedsel heeft geen hoge druk want in de keuken van Stella kan een gerecht nooit verbranden.

Je kunt dus vrij relaxed door het spel heen, net zoals je dit bij een Stardew Valley of Animal Crossing zou doen. Daarnaast heb je natuurlijk het verhaal van afscheid en afsluiting waardoor je toch momenten hebt dat je even stilstaat bij het thema. Juist doordat je tijdens het spelen zoveel contact hebt met de mensen die je vervoert is het uiteindelijke afscheid lastig, maar geeft het ook een goed gevoel. Maar ook hierbij is geen haast. Het komt wanneer het komt.

Thunder Lotus Games heeft op alle mogelijke manieren een pareltje te pakken. Vanaf het moment dat het spel startte, keek ik mijn ogen uit naar de grafische pracht. De manier waarop het verhaal verteld wordt is simpel, maar toch weer mooi. Het spel is simpel genoeg om door jongere of minder goede ‘gamers’ opgepakt te worden. Ook is er voldoende te doen om je een tijd bezig te houden.

Na het spelen van Spiritfarer ben ik blij dat ik de kans heb gekregen en kan ik het zeker aan iedereen aanraden. Wel moet ik melden dat als iemand echt op zoek is naar een uitdaging in een spel, dat dit niet de juiste keuze zou zijn. Maar misschien dat een goed verhaal en mooie graphics toch genoeg zijn, om ook die mensen van Spiritfarer’s kwaliteiten te overtuigen.

+ Fantastische artwork
+ Goed verhaal met volle karakters
+ Simpele gameplay

- Geen grote uitdaging