Assassin's Creed Valhalla review: Verdien je plek in Valhalla

Het is weer November en dat betekent vaak een nieuwe Assassin’s Creed game. Na de absolute toppers Origins en Odyssey, kon ik niet wachten om met de game aan de slag te gaan. Valhalla lijkt op diezelfde sporen verder te gaan. Of dat goed uitpakt, lees je in onze review.

Ik volg zelf de Assassin’s Creed games al vanaf het begin en het concept interesseerde mij meteen. In de basis draait de serie om twee geheime organisaties, de Assassins en de Templars. Deze organisaties werken op de achtergrond en proberen vanuit hun machtspositie koninkrijken, landen en hele volken te manipuleren voor hun eigen doel. Het doel van de Templars is om wereldwijd controle en orde over de mensheid te krijgen terwijl de Assassin’s dit tegenwerken en de vrijheid voor de mensheid bewaken. De serie neemt ons mee naar allerlei settings en locaties. Zo hebben we de kruistochten in Israël beleefd, de renaissance in Italië, de Industriële revolutie in London, vaarden we als een piraat over de Caribische zee en recentelijk het oude Egypte en het oude Griekenland. Er zijn nog meer settings geweest, maar het is eigenlijk al te veel om op te noemen.

Assassin’s Creed Valhalla brengt ons naar het Noorwegen en Engeland omstreeks 873 na christus. Je speelt als een Viking, genaamd Eivor, en komt in een tijd terecht waar de vikingen op hun hoogtepunt zijn. Ze vechten nog steeds onderling maar er komt ook steeds meer eenheid. De pijlen zijn vooral op externe bedreigingen gericht en in deze game dus Engeland. Deze landmassa is inmiddels al niet meer onbekend, er zijn al talloze Noorse en Deense nederzettingen gesticht en er heerst een ware machtsstrijd tussen de verschillende engelse koninkrijken en vikingen voor alle stukjes land die voor het grijpen liggen. Een zeer interessante setting omdat deze in spellen nog weinig gebruikt is.

En waarom denk je dan eigenlijk? Assassin’s Creed Valhalla laat namelijk heel goed zien hoe interessant vikingen kunnen zijn. We kennen ze natuurlijk vooral als een soort barbaren die alles op hun weg vernietigen en plunderen, constant bier drinken en verder weinig inhoud hebben. Die eerste twee punten zijn in Assassin’s Creed Valhalla ook zeker zo, maar de game geeft ook een heel ander perspectief aan vikingen. Je ziet allerlei aspecten van het viking leven maar ook zeker de menselijke kant van deze cultuur wordt niet vergeten. Ubisoft heeft op dit vlak wederom een topprestatie geleverd.

Tot een aantal jaren geleden, voor de opkomst van series als Viking en The Last Kingdoms, kregen Vikingen ook nooit zoveel aandacht. Maar dankzij de bekendheid van deze series, zie je ook veel punten van herkenning. Zelfs zo, dat je bepaalde personages uit die series ook tegenkomt in Assassin’s Creed Valhalla. Niet heel bijzonder, want dit zijn ook personages die echt bestaan hebben. Denk aan de zonen van Ragnar Lothbrok, King Alfred the Great, Aethelstan. Je zult ze niet altijd één op één herkennen zoals je ze in de series gezien hebt. Ze hebben hier namelijk allen hun eigen verhaal, karakter en uiterlijk.

Je kunt in Assassin’s Creed Valhalla overigens zelf kiezen of je als man of vrouw speelt. De makers hebben hier een creatieve oplossing voor gevonden. Vaak wordt hier geen logische reden voor gegeven in het verhaal, wat ook begrijpelijk is. Maar in de Assassin’s Creed games duik je in deze historische settings door het gebruik van iets wat de Animus heet. In het hedendaagse is er een machine waarmee je de herinneringen van mensen kunt herbeleven via hun DNA. Zo beginnen alle Assassin’s Creed games. In deze game wordt aangegeven dat de Animus niet met zekerheid kan bepalen of het DNA van een man of vrouw komt. Vandaar de keuze tussen beide. Je kunt zelfs de derde optie kiezen, dat is de keuze overlaten aan de Animus. Gedurende het verhaal zal je dus switchen tussen man en vrouw voor bepaalde hoofdstukken. Erg creatief bedacht.

Het grootste gedeelte van de game speelt zich af in Engeland, maar we beginnen de game in Noorwegen. En hoe. In dit thuisland van Eivor, maak je een explosieve intro mee. Deze zit vol actie en leert je op een goede manier hoe de wereld in elkaar zit. Ik heb zelden zo’n toffe tutorial gezien. De meeste spellen komen met vrij trage intro’s waarin veel dialoog en weinig actie centraal staat. Hier is dat zeker anders. Na de intro ga je verder met de proloog en na enkele tijd beland je in Engeland. Waar Noorwegen al vrij groot en goed bedacht leek, verrast Engeland je nog meer. Hier sticht je een eigen nederzetting, welke jouw thuisbasis wordt gedurende het spel.

Voor alles wat Assassin’s Creed Valhalla goed doet in het verhaal en de setting, is er ook een minpunt te benoemen. Sinds de introductie van de nieuwe spelsystemen in Assassin’s Creed Origins, zijn de verhalende aspecten van de Assassin’s en Templars wat meer naar de achtergrond verschoven. In Origins was dit vrij logisch, omdat je daar de oprichting van de ‘Hidden Ones’ en de ‘Order of the Ancients’ meemaakte. Dit zijn de voorlopers van de Assassin’s en Templars. In Odyssey ging dit verhaal verder, maar als een echte Assassin’s Creed game voelde het niet. In Valhalla lijkt het nog meer naar de achtergrond verschoven en niet meer dan een verhaallijn die er in gestopt is omdat het maar moest. Erg jammer vind ik zelf en iets wat de serie in mijn optiek niet verdiend.

Qua gameplay probeert Valhalla dan wel weer terug te keren naar de roots van de serie. De serie begon als een game waar stealth het allerbelangrijkste was. Vechten was iets wat je kon doen, maar tegen grote groepen liever moest vermijden. Tot aan de vorige game glipte dit element steeds meer weg waarbij je eigenlijk zo een fort met 50 vijanden in kon lopen als een malloot en het hele fort weg kon vagen. Oké, dit kan nog steeds maar daar kom ik later op terug. De stealth gameplay komt wel weer langzaam terug. Zo kun je weer tussen mensen lopen om zo ongezien langs bewakers te komen, op bankjes zitten en bewakers langs laten lopen zonder dat ze het doorhebben en zijn er nu ‘distrust areas’. Dit zijn gebieden waar je opgemerkt wordt als je je verdacht gedraagt, maar zolang je subtiel bent kun je overal langs glippen. Helaas werkt dit nog niet optimaal want het lukte mij soms om gewoon langs bewakers te lopen en net op tijd door te lopen voor ze je door hadden. Iets wat niet zou moeten kunnen, aldus de game zelf. Maar het is een stap in de goede richting.

Het combat systeem is mijn inziens wel verbeterd in Valhalla. Het is nog geen Dark Souls, maar dat zal het ook nooit worden. Het is nog steeds gebaseerd op light attacks waar je weinig maar snel schade mee doet en heavy attacks, die langzaam zijn maar veel schade doen. Daarnaast kun je blocken met een schild of wapen. En ja, vaak is de combat nog wel redelijk makkelijk. Maar door wat aanpassingen en toevoegingen maakt het nu wel een doorontwikkeling mee. In de vorige games hoefde je alleen maar continue te wachten tot je tegenstander aanvalt en een counter of block uit te voeren om te winnen. Dit kan nog steeds en de simpele vijanden zijn niets meer dan obstakels die je zo omver hakt. Maar je komt regelmatig Elite vijanden tegen en er zijn veel variaties. Hier lukken simpele tactieken niet altijd en je zal goed gebruik moeten maken van blocks, ontwijken, light attacks, heavy attacks en skills. En dan zijn er nog verschillende soorten bazen in de game. Dit zijn grote uitdagingen en deze gevechten komen in de buurt van games als Fallen Order en Dark Souls. Je moet de patronen herkennen om te winnen en niet teveel geraakt worden.

Daarnaast veranderen de wapens die je gebruikt ook hoe je moet spelen. Ga je voor een bijl en een schild? Dan doe je misschien minder schade maar kun je ook schade tegenhouden met je schild en jezelf beschermen tegen boogschutters. Ga je voor twee wapens? Dan zul je als een tornado door je vijanden heen gaan, kun je met je tweede wapen blocken maar ben je kwetsbaar voor boogschutters. Gebruik je een tweehandig wapen? Veel schade maar langzame aanvallen waardoor je kwetsbaar bent voor snelle vijanden. Het tofste? Dit werkt andersom ook voor jou vijanden. Sommige type vijanden pakken zelfs wapens op van het slagveld waardoor ze anders aanvallen. Je kunt overigens ook schilden van je vijanden kapot slaan, ook een goede tactiek om te gebruiken. Daarnaast bevat de game ook brute finishers, die recht doen aan de Vikingen.

Om overigens te voorkomen dat je continue met je schild omhoog blijft lopen of blijft dodgen, is er een nieuw systeem bedacht. Stamina. Je hebt beperkte stamina en het is niet veel. Bij elke block, gemiste aanval en parry loopt dit leeg. Als je stamina leeg is, kun je niet goed meer blocken of dodgen. De enige manier om dit weer op te laden is door tijd of succesvol aan te vallen. Dit zorgt er dus voor dat je moet afwisselen tussen verdedigen en aanvallen. Een succesvol systeem, waardoor combat ingewikkelder wordt. Zeker tegen de sterkere vijanden. En ook je gear heeft hier een aandeel in. Er is een nieuwe statistiek. Gear Weight. Heb je zware bepantsering of tweehandige wapens? Dan gebruik je meer stamina en laad deze minder snel op. Heb je lichte wapens en weinig bepantsering? Dan kun je sneller en meer stamina skills gebruiken. Dit gecombineerd met minder duidelijke signalen voor counters, maakt dat het combat systeem stukken beter is dan in Odyssey.

Eén van de kritiekpunten in Odyssey omtrent gear was dat je om de oren gegooid wordt met gear. Als je een vijandelijk kamp vrijgemaakt had, was je weer een paar minuten bezig om alle gear te vernietigen. Want het meeste was geen verbetering of misschien marginaal. Een beetje het Diablo systeem. In Valhalla is het op de schop gegaan en dat pakt geweldig uit. Gear vind je niet door vijanden te verslaan maar in kisten die over de gehele spelwereld verstopt zijn. Nieuwe gear vinden gebeurt niet vaak en is dus echt bijzonder en waardevol. Daarnaast is alle gear die je vind in de game volledig te upgraden, waardoor het niet noodzakelijk is om van gear te veranderen. Waarom zou je het dan wel willen? Omdat alle gear bij een bepaalde set hoort. En als je alle gear van één set aan doet, krijg je bepaalde bonussen die wel of niet aansluiten op je speelstijl. Echt een geweldige manier om met gear om te gaan, want iedere keer dat je op nieuwe gear stuit voelt het daadwerkelijk als een beloning terwijl het ook geen vereiste wordt. Ditzelfde geldt overigens voor wapens.

En dat upgraden van gear doe je op twee manieren. Ieder stukje gear heeft twee vormen van progressie. De ‘Gear Tier’ en het ‘Upgrade Level’. De Gear Tier gaat van Fine naar Superior naar Flawless en als laatste Mythical. De Gear Tier bepaalt hoever je upgrades kan doorvoeren. Als je aan het maximale upgrade level van Fine zit, moet je Gear Tier naar Superior om weer verder te kunnen. En de resources hiervan vind je in de steeds moeilijkere gebieden. Zo zorgt de game er slim voor dat je niet heel snel overpowered wordt en tegelijkertijd alle gear relevant blijft.

Het ontdekken van de spelwereld blijkt ook in Valhalla weer een genot. Je kan ter boot, ter paard en ter been overal naartoe. Ook het free runnen is weer sterk aanwezig in de game. Je kunt overal op klimmen en overal naartoe, met uitzondering van bepaalde puzzels natuurlijk. Het free runnen betekent dat je door de A knop ingedrukt te houden, gaat rennen en de game automatisch bedenkt wat de slimste manier is om te klimmen. Soms gebeuren er gekke dingen, maar dit zijn uitzonderingen. Het blijft ontzettend indrukwekkend en iets wat weinig open wereld games kunnen evenaren. Met een raaf, die een companion van Eivor is, kun je vanuit de hoogte je omgeving verkennen en bepaalde mogelijkheden ontdekken net als in de vorige games. Heb je geen zin om handmatig door de wereld heen te rennen. Dan kun je op de wegen je paard automatisch laten lopen naar de volgende quest en simpelweg genieten van de omgeving. Of simpelweg de Fast Travel optie gebruiken voor gebieden waar je al geweest bent.

Iets waar de Vikingen bij ons het meeste om bekend zijn, zeker in relatie tot Engeland, zijn hun plundertochten. Per boot reisden ze langs de kust op jacht naar goud, veelal buitgemaakt uit kerken. Valhalla doet dit aspect zeker eer aan. Over de spelwereld verdeeld zijn er namelijk talloze nederzettingen en kloosters die jij met je eigen clan kan plunderen vanuit je boot. Dit noemen ze Raids en het doet de naam eer aan. Samen met een dozijn andere vikingen overval je deze en vecht je tegen een klein leger aan vijanden. Hier vind je vaak kostbare resources om je nederzetting mee te upgraden of bijvoorbeeld gear. Altijd zeker de moeite waard om te voltooien. Nog gaver en grootschaliger zijn de assaults. Gedurende het spel moet je ook forten of zelfs kastelen veroveren. Dit doe je in grootschalige gevechten, waar jouw leger tegen het tegen het leger van de vijand opneemt. In Odyssey waren dit nog aparte levels waar, hoe tof het ook was, uiteindelijk het een vrij simpel concept bleek. In Valhalla voelt het echt grootschalig aan en alsof je daadwerkelijk een fort aan het veroveren bent. Met stormrammen moet je de poorten neerhalen, muren moeten omver geworpen worden en overal om je heen wordt er gevochten. Wat mij betreft is dit een element wat blijven is voor de serie.

Jouw nederzetting speelt overigens ook een belangrijke rol. Zoals ik eerder zei, is dit je thuisbasis. Maar aangezien je zojuist in Engeland gearriveerd bent en er overal een oorlog wordt, is het van belang om connecties op te bouwen. Dit doe je middels de War Table. Hier bepaal je welke koninkrijken je als eerste gaat helpen. Ieder koninkrijk of regio heeft zijn eigen verhaallijn om te volgen. Keuzes die je gedurende de verhalen maakt, hebben ook consequenties voor later in de game. Daarnaast kun je met de resources die je krijgt van raids, je nederzetting ook upgraden. Hoe beter je nederzetting, hoe meer mensen er komen wonen die je allemaal van nut kunnen zijn. Zo komt er een blacksmith om je gear te upgraden, een jager die je beloningen geeft voor bepaalde trofeeën, een visser die je uitdagingen geeft om vissen te vangen en nog veel meer. Het is een leuke activiteit om je nederzetting te zien groeien.

Ubisoft games, en dus ook de Assassin’s Creed games, staan bekend om hun grote open werelden en vele collectibles. Ook Valhalla valt onder deze noemer. Eén van de kritiekpunten van Odyssey was zelfs dat de wereld te groot was en er te veel te zien was. Er waren honderden misschien wel meer dan duizend points of interest. Hier is in Valhalla naar geluisterd. De wereld is nog steeds heel groot en interessant, maar de vraagtekens zijn ingeruild voor activiteiten. Namelijk ‘Wealth’, ‘Mysteries” en ‘Artifcats’. In de vorm van gekleurde rondjes zijn deze op je World map te vinden. Er is maar één manier om er achter te komen wat je daar uiteindelijk vindt. Dat is er naar toe gaan. Wealth zijn vaak resources om je gear te upgraden of je settlement. Maar soms is het ook een nieuw wapen of nieuwe gear. Artifacts zijn vaak collectibles maar soms ook schatkaarten of andere dingen. En Mysteries kan echt van alles zijn. Soms zijn het hele korte zijmissies, die voornamelijk een verhaal vertellen. Met of zonder beloning. Of het zijn puzzels, die je kunt oplossen. Of een gevaarlijke boss. In kwantiteit is het minder van voorheen maar de kwaliteit is flink verbeterd. Ik voelde zelf echt de interesse en de drang om alles te ontdekken, waar ik in de vorige games na een tijdje zoiets had van “Pff, laat maar ff zitten”. Iedere keer dat je op zoek gaat, voelt het als een verrassing. Er zijn zelfs elementen uit oudere games teruggekeerd, die voor fans van de serie leuk zijn om te zien.

Naast al deze activiteiten, zijn er ook minigames te spelen. Het is geen spel over Vikingen, als er geen bier gedronken wordt. In één van de minigames neem je het dus ook op tegen een tegenstander om zo snel mogelijk je bier weg te drinken. Als beloning, wordt je dronken. Klinkt prima. Er is ook een mini game genaamd ‘Flyting’. Hiermee probeer je een tegenstander te slim af te zijn door een rijm die hij gebruikt af te maken, en hem nog harder te kakken te zetten dan hij bij jou gedaan heeft. Een beetje de vroege voorloper van rap battles. Je beloning hiervoor is dat je charisma level omhoog gaat. Dit heeft ook echt een functie, want in dialogen krijg je zo meer opties om te kiezen en kun je soms gevechten voorkomen of betere beloningen krijgen. En als laatste is er een dobbelspelletje genaamd ‘Orlog’. Een leuk bedacht spel wat ingewikkelder is dan het lijkt. In verschillende grote steden vind je spelers, die bij verlies een speciale vaardigheid voor Orlog overhandigen.

Met Valhalla heeft Ubisoft weer getoond dat ze heer en meester zijn in het creëren van open werelden. Het is uiteindelijk een gigantische spelwereld waar ontzettend veel te doen is. Als je letterlijk alles wilt ervaren, ben je zeker meer dan 100 uur bezig. Het spel is bezaaid met prachtige omgevingen, locaties, dieren en mensen. In de rivieren vind je zelfs allerlei soorten vissen. Het voelt nooit eentonig en het verkennen van de spelwereld is echt een genot. Met je boot kun je zelfs de rivieren opvaren, terwijl je vikingen allerlei liederen zingen. Geen zin in liederen? Laat ze verhalen vertellen uit de noorse mythologie. Deze optie is extra fijn voor mensen die liever één van de twee hebben maar de ander niet. Je bent vrij om er tussen te schakelen.

Grafisch is de game in 4K ook echt indrukwekkend. De game draait niet op 60fps, maar dat doet niets af van hoe mooi de spelwereld is. In de dikke sneeuw laat je zelfs sporen over, iets wat we alleen in Red Dead Redemption 2 gezien hebben. Dankzij de diverse viewpoints heb je nog wel eens momenten dat je gewoon even naar je scherm wilt kijken. Helaas zijn er ook minder mooie kanten aan Assassin’s Creed Valhalla. Er zijn echt enorm veel grafische glitches. Ook zijn er, zeker in het begin van de game, veel animaties die niet soepel overlopen waardoor de glans er soms een beetje afgaat. Later in het spel had ik er minder last van, maar in het begin moet je de toon zetten. Daarnaast is de game erg donker als je HDR aan hebt staan. Dusdanig dat het soms onspeelbaar was. Om de helderheid aan te kunnen passen, moest ik HDR uitzetten, de game opstarten, helderheid aanpassen, afsluiten en HDR weer aan zetten. Ook dit is iets wat er zeker met testen uitgehaald had moeten worden.

Visuele gebreken is niet het enige waar de game last van heeft. Assassin’s Creed Valhalla is echt een uitmuntende game. Misschien wel de beste in de serie. Maar er zijn veel bugs. Zo veel bugs. Ik ben iemand die zich niet snel stoort aan een bug hier of daar. Dat wordt vanzelf wel opgelost denk ik dan. Maar deze game heeft soms zoveel kleine bugs, die niet game breaking zijn, maar wel gaan storen. Het zijn vooral kleine dingetjes zoals niet soepel over een steen kunnen stappen of bepaalde interacties die pas werken als je op een specifieke manier voor een deur staat. Soms zie je raar gedrag bij personages maar dat valt op maar stoort verder niet. Het meest storende, vond ik zelf, is toch wel de vastloper als je gaat fast travelen. Je komt in een oneindig laadscherm terecht, waardoor je de game moet herstarten. Dit, gecombineerd met auto saves die slecht bedacht zijn, hebben er een aantal keer voor gezorgd dat ik missies opnieuw moest gaan spelen. Om vervolgens te bedenken dat we al twee weken verder zijn en er nog geen fix voor gekomen is, vind ik persoonlijk een kwalijke zaak. Dit heeft ook zijn weerslag in het cijfer van de game.

Assassin’s Creed Valhalla is als een ruwe diamant, die net uit de aarde komt. Het vereist wat opknap werk en moet wat gepolijst worden. Ik heb geen twijfel dat met wat updates, alle bugs weg zijn. Dan vind je een absolute top game, misschien wel de beste Assassin’s Creed tot nu toe. Als fan van de serie, kan ik prima leven met de bugs en geniet ik er alsnog van. Met een geweldig gear systeem, prachtige en actieve open wereld en de nieuwe grootschalige gevechten zijn er veel verbeterpunten te noemen. Toch is het jammer dat de strijd tussen de voorgangers van de Assassin’s en Templars steeds meer naar de achtergrond verschuift. Hoe dan ook, ben je fan van Vikingen, Assassin’s Creed of open wereld games? Dan is dit een must have. En anders, is het alsnog een hele goede game maar zou ik een paar maandjes wachten. Tot er een aantal updates geweest zijn.

+ Gear systeem
+ Grootschalige gevechten zijn geweldig
+ Open wereld is weer een meesterwerk

- Voelt steeds minder als Assassin’s Creed
- Bugs, heel veel bugs