Into The Breach Review: Strategie genré arriveert op Stadia met een knal

December is begonnen met enorm veel Stadia Pro games, wel acht nieuwe games. Eén van die games is Into The Breach, een indie game in het turn based strategy genre. Het is de eerste game in dit genre op Stadia. De vraag is of dit de juiste titel is om het genre te introduceren. Het antwoord is kort, de review een stuk langer: Ja!

Het strategie genre is één van de oudste genres binnen gaming. Op de PC waren de realtime strategy games enorm in opkomst in de jaren 90 en op de Super Nintendo en Playstation kende de turn based strategy games enorm veel succes. Naarmate 3D technieken verbeterd werden en games steeds grafisch indrukwekkender werden, verschoof het genre een beetje naar de achtergrond. Maar de laatste jaren zijn strategie games weer helemaal hot. Mede dankzij indie games, die vaak hun inspiratie trekken uit Super Nintendo klassiekers en de X-Com serie. Into The Breach is een turn based game die voortbouwt op oude klassiekers maar ook echt innoveert. Het resultaat is misschien wel één van de beste strategie games van deze eeuw tot nu toe.

Into The Breach speelt zich af in de verre toekomst. Onze aardbol is volledig vernietigd en om dit te voorkomen, ga je terug in de tijd om het tij te keren. Je komt dan in een tijdsperiode waarin de wereld wordt bestuurd door verschillende mega bedrijven, die ieder op een eigen eiland verblijven. Deze eilanden worden aangevallen door de Vek, een buitenaards ras die op het punt staat de mensheid te vernietigen. Jij kan dit voorkomen door Mechs, gigantische robots, te besturen en ze te bestrijden. Bij een Game Over, ga je terug naar de oorspronkelijke tijd en kun je weer een nieuwe poging wagen. Een creatieve manier om een verslavende gameplay loop te maken.

Want dat is waar het hier om gaat. Into The Breach is geen game die je speelt voor het verhaal maar puur voor de gameplay. In essentie is het spel heel simpel. Je kiest voor één van de vier eilanden, om die te bevrijden. Als je de game begint, heb je maar één keus. Maar hoe verder je komt, hoe meer vrijheid je krijgt. Eenmaal op het gekozen eiland, kun je uit diverse regio’s kiezen om deze te bevrijden door je team aan Mechs in te zetten. Deze regio’s zijn enigszins willekeurig. Iedere regio heeft zijn eigen uitdagingen, vijanden en beloningen om vrij te spelen. Nadat je een aantal regio’s bevrijdt hebt op een eiland, komt er een laatste missie met een baas om uit te spelen. Eenmaal voltooid, is het eiland bevrijd en kun je één van de andere eilanden bevrijden. Zodra je twee eilanden bevrijdt hebt, kun je de allerlaatste missie gaan spelen of je kiest ervoor om de twee overige eilanden ook te bevrijden. Lukt het je om de eindbaas te verslaan? Dan heb je de game uitgespeeld. Klinkt simpel? Dat is het concept ook. Maar zoals vaak blijkt, zijn de simpelste concepten vaak het leukst. De diepte zit hem namelijk in allerlei game mechanics.

Om te beginnen kies je voor je begint met welke Mechs je de strijd aan wilt gaan en welke piloot. Een piloot geeft je Mech een bonus, zoals bijvoorbeeld sneller experience points verzamelen of meer stappen kunnen zetten. En de Mech bepaalt eigenlijk hoeveel HP ze hebben, welke vaardigheden ze hebben en hoe ze zich kunnen voortbewegen. Met name de vaardigheden zijn essentieel per Mech. Er zijn meerdere type Mechs. Zo zijn er Brutes, die met brute kracht zo snel mogelijk vijanden vernietigen. Ranged Mechs, die van afstand veel schade kunnen doen maar van dichtbij niet veel kunnen. Science Mechs die meer als Support units dienen. En Prime Mechs, die wat algemener zijn.

Iedere Mech behoort tot een ‘Squad’. Op basis van een bepaald thema zijn ze aan elkaar gekoppeld en over het algemeen vullen ze elkaar goed aan, om zo een bepaalde speelstijl te hanteren. Je begint de game met één Squad en naarmate je verder speelt kun je de andere Squads unlocken. Iedere Squad heeft namelijk een aantal ‘Challenges’ die gekoppeld zijn aan achievements. Er zijn altijd de drie standaard challenges voor het winnen van de game door twee, drie of vier van de eilanden te veroveren maar daarnaast heeft iedere Mech Squad zijn eigen unieke challenges gekoppeld aan de speelstijl. Door deze te voltooien verdien je munten. En met deze munten kun je andere Mech Squads unlocken. Een toffe manier om extra uitdaging en replay waarde te bieden en spelers er ook voor te belonen.

Zoals ik al zei, zijn de drie Mech Squads goed op elkaar afgesteld en hanteren ze allemaal een unieke speelstijl dankzij de verschillende vaardigheden. En iedere squad speelt ook écht anders. Je moet na het switchen echt weer even nieuwe tactieken verzinnen om de overwinning te grijpen. Dit is een grote pluim richting de ontwikkelaars, want het is makkelijk gezegd maar moeilijk gedaan. Maar het leukste moet nog komen. Je kunt namelijk ook je eigen Mech Squad samenstellen vanuit alle Mechs die je vrijgespeeld hebt. Als je dus wat meer gespeeld hebt en al een aantal ‘Squads’ vrijgespeeld hebt, kun je zelf experimenteren om je eigen speelwijze vorm te geven. Geen zin om te kiezen? Laat de game dan willekeurig een Squad samenstellen. Dit kan volledig willekeurig of met enige balans. Er zijn honderden combinaties waardoor je echt wel even zoet bent.

Als je eenmaal een ‘Squad’ gekozen hebt, begint de game ook echt voor je. De eerste keuze die je maakt is het eiland welke je als eerste bevrijdt en vervolgens welke regio. Je krijgt op de kaart te zien welke uitdagingen de regio biedt en welke beloningen je kunt behalen. Er zijn drie type beloningen. Grid Power, Reactor Cores en Reputation. Grid Power is essentieel, want gedurende de missies vallen de Vek gebouwen aan in de regio. Gaat een gebouw kapot, dan verlies je Grid Power. Als je Grid Power leeg is, is het Game Over. Grid Power wordt gedeeld over alle eilanden. Dus doe je het goed tijdens je missie en stijgt je Grid Power? Dan heb je in latere missies een betere uitgangspositie en visa versa. Met Reactor Cores kun je je Mechs sterker maken, door ze meer HP te geven of hun vaardigheden te wijzigen en met Reputation kun je, wanneer het eiland bevrijd is, meer Reactor Cores kopen of nieuwe wapens voor je Mechs.

De afweging welke regio te spelen betreft niet alleen welke type beloningen er zijn maar ook hoeveel. Je kunt één tot drie beloningen per regio vrijspelen, als je de bonus objectives haalt. Maar hoe meer beloningen, hoe moeilijker de missie. Daarnaast hebben sommige missies ook nog eens te maken met gevaarlijke omstandigheden. Zo kan er een Tsunami zijn waardoor het beschikbare land steeds minder wordt, dodelijke onweersbuien of luchtaanvallen door een derde partij. Voordat je dus al aan de missies begint, komen er al moeilijke en strategische afwegingen om de hoek kijken.

Als je de keuze gemaakt hebt en een missie aangaat, kom je terug op een grid based map. Dit is een kaart met allemaal vierkantjes waarbij elk vierkantje, ook wel een grid genoemd, een stap is. Afhankelijk van je mech kun je een aantal stappen zetten net als de tegenstander. De map is vervolgens bezaaid met water, steden en vijanden. De Vek moeten zoveel en snel mogelijk gebouwen slopen, om jouw Grid Power op nul te krijgen. Jij moet dit voorkomen. Hoe doe je dit het beste? In turn based strategy games is het antwoord normaal altijd simpel. Sloop je vijanden door hun HP naar nul te krijgen. Maar het doel is hier niet om je vijanden te vernietigen maar om elke missie vijf beurten te overleven en te zorgen dat je zo min mogelijk Grid Power verliest. Na vijf beurten trekt de vijand zich namelijk terug. Daarnaast heb je een tweede optie. Behalve je vijanden schade toe te dienen, zijn er ook meerdere vaardigheden om ze één grid aan de kant te schuiven. Hiermee voorkom je in sommige gevallen dat ze gebouwen kapot maken en je dus geen Grid Power verliest. Of je laat ze elkaar schade toebrengen.

Deze twee aanpassingen op de klassieke formule veranderen het spelconcept gigantisch, op een positieve manier. In plaats van keuzes maken welke vijand het eerste dood moet, ga je ineens nadenken over vijanden aan de kant schuiven. Kies je voor het redden van een gebouw of één van je Mechs? Je Mech is de volgende missie weer te gebruiken, maar een gebouw verliezen betekent minder Grid Power. Maar met minder Mechs, kun je ook slechter verdedigen. Wat als ik vijanden een grid opzij schuif, zo het water in? Of tussen jou en de vijand in, zodat ze elkaar per ongeluk afmaken? Daarnaast komen er de eerste paar beurten steeds meer vijanden bij. Voor je het weet ben je omsingeld en word je overlopen. Ga je op de Grids staan waar ze naar boven graven, zodat vijanden geen kans hebben om zich bij het gevecht te voegen? Maar dit levert je Mech wel extra schade op. Er zijn zoveel keuzes te maken, waardoor een op het oog simpele game ineens een strategisch meesterwerk blijkt.

Het is ook zo interessant omdat er drie fases zijn, in plaats van twee. Normaliter heb je zelf een beurt en de tegenstander ook. En dit wisselt continu totdat er een winnaar is. Hier heeft de vijand twee beurten. Elke ronde begint met een beurt voor de tegenstander, waarin ze bewegen en een aanval voorbereiden. Daarna is het de beurt aan jou om te reageren en te anticiperen. Je kunt er namelijk voor kiezen om met je Mechs te bewegen en vijanden aan te vallen. Maar terwijl je met een Mech wegloopt van een aanval, kan het zomaar betekenen dat je diezelfde vijand vrij baan geeft om één van de steden achter je Mech te slopen. Wat doe je dan? Continue dilemma's. Heb jij je beurt uitgevoerd, daarna begint de vijand de aanvallen uit te voeren en vervolgens begint de cirkel weer opnieuw. Een geniale aanpassing die alleen maar werkt omdat het doel van de tegenstander niet is jouw Mechs te slopen, maar de gebouwen.

Naast deze elementen speelt het terrein ook een belangrijke rol, zoals we wel gewend zijn van turn based RPG’s tegenwoordig. Maar ook hier heeft het terrein een andere rol dan gewoonlijk. Normaliter betekent terrein in dit soort games dat een bos bijvoorbeeld een betere verdedigingspositie biedt. Hier werkt alles anders. Als een grid met bos geraakt wordt, vat het bos vlam en de unit op die tile dus ook. Tot de betreffende unit gerepareerd wordt, ontvangt deze schade. Een ijsplaat? Die kan kapot gemaakt worden, waardoor units die niet kunnen vliegen verdrinken. Allemaal van die simpele, kleine aanpassingen die grote gevolgen hebben voor hoe je de game speelt. Tijdens missies kunnen ook Pods uit de lucht vallen. Als je er snel bij bent, ontvang je een beloning in de vorm van een Reactor Core of een nieuwe piloot. Dit verandert het speelveld en je prioriteiten soms ook gedurende een missie.

Grafisch hoef je geen hoogstandjes te verwachten, maar dat is ook helemaal niet waarvoor gekozen is. Er wordt een gepixeleerde old school look gehanteerd, zodat de game nog meer voelt als een stukje nostalgie met vernieuwing. Het is een stijl die goed bij een game zoals deze past. Qua soundtrack geldt eigenlijk precies hetzelfde. Spelen in Full HD of 4K gaat hier dus weinig verschil maken, maar de game laat perfect zien dat graphics ondergeschikt horen te zijn aan gameplay.

De missies in Into The Breach duren altijd maar vijf beurten. Daarom ben je meestal per missie zo’n 5 tot 10 minuten bezig. In de langere potjes kwam het meestal omdat ik soms echt goed na moest denken wat ik deed. Soms lijkt het alsof je kansloos bent, maar door één of twee perfecte zetten kun je de tegenstander ineens met hun rug tegen de muur zetten. Door deze opzet is Into The Breach de perfecte game om tussendoor even snel te spelen. Op je PC, Chromecast of Smartphone? Het maakt allemaal niet uit. Voor ieder is wat te zeggen. Ik vind persoonlijk strategie games met een muis altijd iets lekkerder maar de Smartphone is een perfecte optie als je even 10 minuten tijd hebt om te doden en zo even snel een missie wil voltooien.

Into The Breach is de eerste echte strategiegame op Stadia. Bij dit genre denk je misschien eerder aan titels als X-Com of misschien wel Civilization, ook al zijn het weer andere subgenres. Maar ik kan mij oprecht geen betere titel voorstellen dan Into The Breach om dit genre te introduceren. Voor mij is het niet alleen de beste Stadia Pro titel die we gehad hebben tot nu toe, maar een absoluut meesterwerk die elke prijs waard is. De ogenschijnlijk simpele gameplay ontpopt zich tot een game met verrassend veel diepte. Mede dankzij innovatieve game mechanics. Hierdoor voelt elke missie als een strategische puzzel, die ook toegankelijk blijft voor nieuwkomers in het genre. Heb je een Stadia Pro abonnement? Dan moet je de game echt proberen. En ben je fan van Strategie games? Dan is het bijna een verplichting om deze game permanent in je Stadia library te hebben.

+ Veel innovatieve concepten
+ Oogt simpel, heeft ontzettend veel diepgang
+ Perfecte game om tussendoor te spelen

- Campaign had wat langer mogen duren