Windbound review: Nazomeren op onbewoonde eilanden

Reviews
maandag, 28 september 2020 om 18:00
maxresdefault 14 5f439315367f8
Toen de zomer een beetje op zijn eind begon te raken, kwam Windbound naar Stadia. Een game waarin je tussen allerlei onbewoonde eilandjes op een bootje door de zee kan dobberen. Perfect om dat zomerse gevoel nog even vast te houden. Maar biedt Windbound ook meer dan dat? Je leest het in onze review.
Als je aan Windbound begint, spoel je aan op een onbewoond eiland. Je hebt zojuist een woeste storm op zee overleeft en lijkt de enige overlevende. De vraag is of dat ook zo is. Als je om je heen kijkt, zie je een wat groter eiland met wat bomen, dieren en simpele grondstoffen. Zo begint je overlevingstocht, want dat is waar het om draait in Windbound. Het is namelijk een survival game, waarin je van eiland naar eiland reist. Dit doe je met een zelfgemaakte boot, eten wat je zelf bij elkaar moet zoeken en op basis van aanwijzingen die je onderweg vindt.

Meteen volle kracht vooruit

Ik moet wel zeggen, dat het verhaal vrij simpel is. Gedurende de game ontdek je wel steeds meer over de regio waar je je in bevindt, maar in mijn ogen was er potentie voor meer. Het draait voornamelijk om de survival gameplay. Hoewel dat logisch is in elk spel, speelt het verhaal vaak wel een cruciale rol in het begeleiden en vormgeven van de gameplay. In Windbound word je eigenlijk meteen in het diepe gegooid.
Je krijgt in het begin een tutorial in de vorm van een aantal tooltips, waarin uitgelegd wordt hoe je een boot bouwt en de basis gameplay elementen uitvoert. Verder is het aan jou om op ontdekkingstocht te gaan. Het eerste wat je waarschijnlijk zult doen is wat gras en eten verzamelen, op het eiland waar je begint. Want één van de belangrijkste dingen is namelijk dat je grondstoffen verzamelt en deze gebruikt om te craften. Wat Windbound heel goed doet, is crafting recepten vrijgeven zodra je één van de benodigde grondstoffen verzamelt. Als je dus voor het eerst gras verzamelt, wordt ineens duidelijk wat je er allemaal mee kan. Onder andere een boot bouwen bijvoorbeeld, zodat je de omringende eilanden kunt verkennen.

All you can eat

Maar voor je dat doet, zal je eerst aan eten moeten denken. Je personage heeft namelijk twee metertjes. Health en Stamina. Als je health opraakt, is het game over. Dan mag je terug naar het begin. Stamina bepaalt eigenlijk hoe lang je kunt rennen of zwemmen. Als je stamina op is en je blijft rennen of zwemmen, loopt je maximale stamina langzaam terug net zolang tot er vrijwel niets van over is. Soms heb je geen keus, als je bijvoorbeeld door een agressief dier achterna gezeten wordt of midden in de oceaan je boot stuk gaat. Dan is het hopen dat je het nog redt.
Hier wordt eten ook belangrijk. Om je health en stamina weer aan te vullen naar het gebruikelijke niveau, zal je moeten eten. Dit kunnen bijvoorbeeld bessen of paddenstoelen zijn, welke je gewoon kunt vinden. Of je zal aan vlees moeten komen, maar hiervoor zul je dus dieren moeten doden. En dit brengt risico’s met zich mee, want de dieren verdedigen zich. Daarnaast speelt honger ook een rol. Als je een tijdje niets eet, loopt je maximale stamina ook automatisch terug. Dit is één van de survival aspecten.

Casual of roguelike?

Afhankelijk van de moeilijkheidsgraad, betekent game over het begin van het level of helemaal naar het begin van de game. Er is namelijk de ‘Survivalist’ moeilijkheidsgraad en de ‘Storyteller’ moeilijkheidsgraad. De eerste betekent dat waar je ook bent in het spel, je helemaal teruggaat naar het begin van de game als je doodgaat. Het enige dat je houdt zijn grondstoffen in je bezit en de crafting recepten die je al kent. Bij de Storyteller-moeilijkheidsgraad ga je terug naar het begin van het huidige level, in plaats van helemaal terug naar het begin van de game. Alhoewel de game bedoeld is om op ‘Survivalist’ te spelen, is het wel erg zuur als je na uren van spelen bijna bij het eind bent, dood gaat en letterlijk opnieuw kunt beginnen. Gelukkig kun je tussendoor wisselen van moeilijkheidsgraad.
Al vrij snel kom je er overigens achter dat het beheren van je inventory belangrijk is. Je hebt namelijk maar een beperkt aantal items die je bij je kunt dragen. En hoewel je ook een zak kan maken zodat je meer kan dragen, is dit een tijdelijke oplossing. Voor je het weet moet je keuzes gaan maken betreft welke items je mee wil nemen of achter wil laten. Al had ik na een aantal uur wel heel goed door welke items heel belangrijk zijn om te bewaren, welke items je overal kunt verzamelen en wat voor mij niet nuttig was.

Vechten als bijzaak

Zoals ik eerder al zou, verdedigen de dieren zich ook. En dat niet alleen. Voor je het weet kom je ook roofdieren tegen waardoor je zelfs soms ook verrast zal worden. Om deze reden is het ook mogelijk om wapens en bescherming voor jezelf te maken. Je hebt de beschikking over zowel melee-wapens als afstandswapens. Hier zijn verschillende niveaus in. Hoe beter de materialen die je gebruikt, hoe meer schade je doet. En je kunt allerlei soorten armor maken. Sommigen bieden betere bescherming, andere laten je beter stealthen. Iets voor iedere speelstijl.
In het begin doen de wapens weinig schade en is het oppassen geblazen, maar hoe verder je komt hoe sterker de wapens. Ik kwam zelf over een bepaald punt waarbij de wapens dusdanig veel schade doen, waardoor de uitdaging enigszins weg was. En dit is dan ook één van de minpunten van Windbound. Het gevechtssysteem is vrij simplistisch te noemen. Je kunt aanvallen en ontwijken. Dat is het eigenlijk wel. En als je de vrij simpele patronen herkent van de vijanden, is de spanning er eigenlijk wel vanaf. Erg jammer, maar aan de andere kant is dit niet waar het spel voornamelijk om draait.

Ter land, ter zee..

Om van je eerste eiland af te komen, zal je eerst een boot moeten maken. Tuurlijk kun je zwemmen, maar ik kan je garanderen dat je dan snel game over bent. Het maken van een boot is één van de belangrijkste onderdelen van Windbound en ook erg tof gedaan moet ik zeggen. Je begint met een simpele kano, maar als je verder in het spel komt kun je deze uitbreiden met allerlei opties. Zo kun je een steeds grotere boot bouwen, een mast erop zetten, een boeg etc. Het onderliggende systeem is echt goed uitgedacht en ook de physics zijn heel tof. Ik had zelf bijvoorbeeld een boot gemaakt welke uit meerdere vlotten bestond en besloot mijn mast aan de linkerkant te zetten. Dan dompelt je boot ook gewoon onder door het gewicht, erg tof gedaan! Je boot kan overigens uit meerdere soorten materialen bestaan, waardoor je zelf je unieke boot kunt samenstellen. Ieder materiaal heeft zijn eigen voordeel. Het ene zorgt voor meer snelheid, het andere bijvoorbeeld voor een boot die tegen meer schade kan.
Als je eenmaal gaat varen op de zee, kom je er namelijk achter dat dit niet een kwestie is van achterover leunen en wachten tot je ergens de kant raakt. De zee zit namelijk vol met gevaren. Er zijn zeedieren in te vinden, je moet rotsen ontwijken en koraalriffen. Je zou denken dat je deze van mijlenver aan ziet komen, maar Windbound doet dit heel goed. De zee voelt namelijk echt als een zee, iets wat niet veel games kunnen zeggen. Door de golven en wind moet je namelijk goed kunnen navigeren. En hierdoor zijn soms rotsen en koraalriffen op het laatste moment pas zichtbaar, net als de golf zich terugtrekt terwijl jij je er een paar meter voor bevindt. Alertheid is dus nodig. Nog gaver is het als er een storm op zee is. De paar keer dat ik dit meemaakte, voelde het echt alsof je niet altijd de optimale controle over je boot had. Door de flinke golven wordt je boot soms razendsnel meegevoerd of juist tegengewerkt.

Ontdekken blijft leuk

Eén van de belangrijkste aspecten van Windbound, naast het overleven, varen en craften is ontdekken van de eilanden. Zodra je voor het eerst met de boot van wal gaat, merk je dat er altijd wel een eiland of iets anders op de horizon te zien is. Hierdoor krijg je echt het gevoel van nieuwsgierigheid om toch nog even verder te spelen en op ontdekkingstocht te gaan. Je hoopt altijd weer zeldzame grondstoffen te vinden op één van die eiland. Of misschien een altaar waardoor je permanent meer stamina of health krijgt. Of één van de verlaten nederzettingen van de vorige bewoners. In die nederzettingen wordt telkens een stukje verhaal uit de doeken gedaan maar kun je ook ‘Seashards’ vinden of bruikbare items.
‘Seashards’ kun je gebruiken als betaalmiddel in Windbound. Het spel is opgebouwd uit een aantal levels, waarin je een aantal voorwerpen verzamelt voordat je verder kunt. Tussen de levels door, kun je deze uitgeven en een ‘Blessing’ ontvangen. DIt moet je zien als een permanente buff zoals bijvoorbeeld meer items kunnen meedragen of extra weerstand tegen schade. Elk eiland wat je tegenkomt heeft wel iets om te vinden, waardoor het de moeite loont om te gaan ontdekken en zoveel mogelijk ‘Seashards’ te verzamelen.

Setting en stijl geweldig neergezet

Het aantal verschillende soorten eilanden is wel beperkt. Als je Windbound lang genoeg speelt, merk je dat de meeste eilanden op elkaar lijken. Na een tijdje weet je voor je voet zet op één van de eilanden al welke grondstoffen je kunt vinden, wat je kunt verwachten en of het verder de moeite is om grondstoffen te verzamelen. Iets meer variatie en willekeur hierin had wel wenselijk geweest. Daarnaast ben je verplicht om bepaalde platform elementen te voltooien en verder te komen en dit is nu net, naast het gevechtssysteem, één van de onderdelen die slecht uitgewerkt is. Platformen voelt simpelweg niet fijn, maar een misstap kan flink afgestraft worden.
Grafisch vind ik de game echt heel erg indrukwekkend. Ik heb zelf echt een zwak voor een Breath of the Wild-art stijl, dus vandaar ook misschien. Maar ik kan niet anders zeggen dat het een genot is om de omgeving te verkennen. De kleuren lijken perfect afgestemd en alles ziet er in 4K zeer scherp uit. Dit wordt gecombineerd met een zeer goede soundtrack. De soundtrack geeft, zoals het hoort, perfect de toon aan van de gameplay. Ligt er gevaar op de loer, dan hoor je dit vanzelf. Mysterie? Ook dit wordt perfect aangegeven. En kun je gewoon casual ontdekken? Dan wordt dit begeleid met een perfect rustgevend geluid. Dankzij deze twee factoren, is Windbound eigenlijk perfect om rustig tussendoor te spelen, ondanks de uitdagingen.
Wat zijn de voordelen van Windbound op Stadia? Windbound maakt geen gebruik van Stadia-specifieke functies zoals State Share, Crowd Choice of Crowd Play. Simpelweg omdat dit niet het type game hiervoor is. Maar wat wel een mooie bijkomstigheid is dat je van Windbound op elk apparaat naar keuze kunt genieten. Het is namelijk een fijne game om lekker even tussendoor op je mobiel te kunnen spelen, als je even een half uurtje over hebt.

Conclusie

Windbound is een game die zeker niet perfect is. Het platformen en gevechtssysteem is te simplistisch en creëert hierdoor onnodig te veel frustratie of te weinig uitdaging. Het craften en survival aspect is prima, maar ook niet fenomenaal. Waar het wel in uitblinkt is dat het spel je het gevoel blijft geven dat je wilt ontdekken. Het varen tussen de eilanden is een genot en doordat op elk eiland wel iets te vinden is, wordt ontdekken beloond. Windbound is misschien niet de meest uitdagende survival game die er is, maar desondanks al deze minpunten kan ik zeggen dat ik genoten heb en het een erg fijne game is om lekker casual te craften en te ontdekken.

Pluspunten

+ Geweldige graphics en soundtrack
+ Gameplay op de zee en het bouwen van je boot is top
+ Perfecte ontdekkingsreis voor de casual gamer

Minpunten

- Platformen en gevechtsysteem te simplistisch
- Soms te weinig variatie en diepgang

Score: 7,5/10